เครื่องหมายวรรคตอน

ความหมายและสัญลักษณ์

เครื่องหมายวรรคตอน  คือ เครื่องหมายที่ใช้ประกอบคำ  ข้อความ  หรือประโยคต่างๆ  เพื่อให้อ่านได้ถูกต้อง
และเข้าใจความหมายยิ่งขึ้น  เครื่องหมายวรรคตอนในภาษาไทย มีดังนี้

๑.      .         เรียกว่า  เครื่องหมายมหัพภาค  ( มะ – หับ – พาก  )

๒.     !     เรียกว่า   เครื่องหมายอัศเจรีย์  ( อัด – สะ – เจ – รี )

                ๓.     ?         เรียกว่า  เครื่องหมายปรัศนี  ( ปรัด – สะ – นี  )

๔.    (   )      เรียกว่า  เครื่องหมายนขลิขิต  ( นะ – ขะ – ลิ – ขิด  )

๕.     ฯ        เรียกว่า  ไปยาลน้อย  ( ไป – ยาน – น้อย  )

๖.   ฯลฯ      เรียกว่า  เครื่องหมายไปยาลใหญ่  ( ไป – ยาน – ไหย่ )

๗.     -         เรียกว่า  เครื่องหมายยัติภังต์  ( ยัด – ติ  – พัง )

๘.  ___   เรียกว่า  เครื่องหมาย สัญประกาศ ( สัน-ยะ-ประ-กาด )

๙.  “    ”   เรียกว่า  เครื่องหมาย อัญประกาศ ( อัน-ยะ-ประ-กาด )

๑๐.    ”    เรียกว่า   เครื่องหมาย บุพสัญญา ( บุบ-พะ-สัน-ยา )

๑๑.     ๆ      เรียกว่า  เครื่องหมาย ไม้ยมก ( ไม้-ยะ-มก )

๑๒. ..… เรียกว่า  เครื่องหมายจุดไข่ปลา  ( จุด-ไข่-ปลา )

๑๓.     /       เรียกว่า  เครื่องหมายทับ   ( ทับ )

๑๔.   =       เรียกว่า  เครื่องหมายเสมอภาค  (สะ - เหมอ - พาก )              

๑๕.     ,       เรียกว่า  เครื่องหมายจุลภาค   ( จุน - ละ - พาก )

                                                                    ...........................................................

การใชเครื่องหมายวรรคตอน

การใช้เครื่องหมายวรรคตอน

๑.   .  เรียกว่า  เครื่องหมายมหัพภาค  ( มะ – หับ – พาก )
    -   ใช้เขียนกำกับอักษรย่อ  เช่น

คำย่อ	ย่อมาจาก
กม. ก.ม.ร.ร. ด.ช.พ.ศ. มี.ค. ช.ม.บ. ม.	กิโลเมตร กฎหมายโรงเรียน เด็กชาย พุทธศักราชมีนาคม ชั่วโมง บาทเมตร

-   ใช้เขียนหลังตัวเลข  หรืออักษรที่บอกลำดับข้อ        เช่น   ๑.   ๒.   ๓.  ฯลฯ-   ใช้เขียนคั่นระหว่างชั่วโมงกับนาทีเพื่อบอกเวลา        เช่น   ๑๕.๓๐  น.-   ใช้เขียนแสดงจุดทศนิยมในจำนวนเลข        เช่น   ๑๕.๕๐  บาท
๒.   !  เรียกว่า   เครื่องหมายอัศเจรีย์  ( อัด – สะ – เจ – รี )
-   ใช้เขียนหลังคำอุทานที่แสดงอารมณ์        เช่น   เอ๊!  โธ่!  อนิจจา!   อุ๊ย!   ปัง!  ว้าย!   โอ้โฮ!-   ใช้เขียนหลังคำอุทานเลียนเสียงธรรมชาติ        เช่น  ครืน!   เปรี้ยง!
๓.   ?   เรียกว่า  เครื่องหมายปรัศนี  ( ปรัด – สะ – นี  )
-   ใช้เขียนหลังประโยคคำถาม        เช่น    เธอมาจากไหน ?                    เธอจะไปไหน ?                    ใครอยู่ในห้อง ?                    คุณมีเงินกี่บาท ?( เครื่องหมายนี้ในภาษาไทยไม่นิยมใช้  มักใช้ในภาษาอังกฤษ )
๔.   (   )   เรียกว่า  เครื่องหมายนขลิขิต  ( นะ – ขะ – ลิ – ขิต  )
-   ใช้ค่อมคำหรือข้อความที่ขยายความข้างหน้า  ข้อความในวงเล็บเป็นการอธิบายเพิ่มเติม        เช่น        จังหวัดลพบุรี  ( ละโว้ )  อ่านว่า  จังหวัดลพบุรี  วงเล็บ  ละโว้                       ถ้าเป็นข้อความให้อ่าน ว่า วงเล็บเปิด เมื่อจบข้อความอ่านว่า  วงเล็บปิด-   ใช้คร่อมนามเต็มที่เขียนไว้ใต้ลายเซ็น
๕.   ฯ   เรียกว่า  ไปยาลน้อย  ( ไป – ยาน – น้อย  )
-   ใช้เขียนหลังคำที่เป็นข้อความสั้นจากคำเต็มที่รู้จักกันดี  แต่เวลาอ่านต้องอ่านเป็นคำเต็ม  เช่น         กรุงเทพฯ              อ่านว่า         กรุงเทพมหานคร        โปรดเกล้าฯ          อ่านว่า        โปรดเกล้าโปรดกระหม่อม        เฝ้าฯ                       อ่านว่า         เฝ้าทูลละอองธุลีพระบาท        ทูลเกล้าฯ               อ่านว่า          ทูลเกล้าทูลกระหม่อม        น้อมเกล้าฯ            อ่านว่า          น้อมเกล้าน้อมกระหม่อม
๖.   ฯลฯ   เรียกว่า  เครื่องหมายไปยาลใหญ่  ( ไป – ยาน – ใหญ่ )
-   ใช้เขียนหลังข้อความที่ยังไม่จบ  และข้อความนั้น  ประเภทเดียวกัน         อ่านเครื่องหมายว่า   ละ  เมื่ออยู่ท้ายคำ        อ่านว่า  ละถึง  เมื่ออยู่กลางคำ       เช่น   เครื่องมือจับสัตว์น้ำมีมากมาย  เช่น  แห  อวน  สวิง  โพงพาง  ฯลฯ  อ่านว่า  ละ                    พยัญชนะไทยมี  ๔๔  ตัว  คือ  ก  ข  ค  ฯลฯ  ฮ  อ่านว่า  ละถึง

๗.     -   เรียกว่า  เครื่องหมายยัติภังต์  ( ยัด – ติ  – พัง )
-   ใช้เขียนท้ายข้อความที่เป็นคำเดียวกัน  แต่ต้องแยกเขียน  เพื่อให้ถูกต้องตามลักษณะของคำประพันธ์        เช่น   คุณบิดรดุจอา -  กาศกว้าง
-   ใช้เขียนเมื่อต้องแยกคำ  เพราะมาอยู่ตรงสุดบรรทัดแล้วไม่สามารถเขียนคำเต็มได้        ( แต่ ไม่ค่อยนิยมใช้แยกคำ )
-   ใช้เขียนคั่นคำอ่านแต่ละพยางค์        เช่น   มกราคม  อ่านว่า   มะ – กะ – รา – คม
-   ใช้ในความหมายว่า และ หรือ  กับ            เช่น     ม้านิลมังกร – สุดสาคร
-  ใช้ในความหมาย  ถึง                                    เช่น      เชียงราย – ปัตตานี              ๐๘.๐๐ – ๑๖.๐๐ น.

๘. ____ เรียกว่าเครื่องหมาย สัญประกาศ ( สัน-ยะ-ประ-กาด )
-   ใช้ขีดเส้นใต้เน้นคำ หรือข้อความที่สำคัญ   เช่น  เครื่องหมายวรรคตอน       เรื่องพระอภัยมณีเป็นยอดนิทานคำกลอน       ห้ามเดินลัดสนาม

๙.  “    ”  เรียกว่าเครื่องหมาย อัญประกาศ ( อัน-ยะ-ประ-กาศ )
-   ใช้เขียนคร่อมข้อความที่เป็นคำพูด        เช่น  ครูพูดว่า  “ดวงมณี  หนูได้รับรางวัล  เพราะหนูมีความประพฤติดี”    ใช่คร่อมคำหรือข้อความที่ยกมาจากที่อื่น        เช่น  สุภาษิตกล่าวว่า  “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น”

๑๐.  ”  เรียกว่าเครื่องหมาย บุพสัญญา ( บุบ-พะ-สัน-ยา )
-  ใช้เขียนแทนคำหรือข้อความบรรทัดบนที่เหมือนกัน โดยไม่ต้องเขียนซ้ำ แต่เวลา  อ่านต้องอ่านเต็มคำ หรือเต็มข้อความเหมือนเดิม ถ้าเป็นข้อความไม่ยาวใส่เพียงหนึ่งตัว ถ้ายาวมากใส่หลายตัวก็ได้        เช่น      เสื้อ          ราคาตัวละ      ๙๙   บาท                     กางเกง           ”             ๑๐๐   บาท

๑๑.  ๆ    เรียกว่าเครื่องหมาย ไม้ยมก ( ไม้-ยะ-มก )
-  ใช้เขียนไว้หลังคำหรือความ เพื่อให้อ่านคำหรือความนั้นซ้ำกันสองหน  แต่ต้องเป็นคำ หรือความชนิดเดียวกัน ( ใช้เขียนครั้งละ ๑ อันเท่านั้น )  เช่น        ฉันไปโรงเรียนทุกๆวัน                     อ่านว่า    ฉันไปโรงเรียนทุกทุกวัน        เขามาที่นี่ทุกวันๆ                                อ่านว่า    เขามาที่นี่ทุกวันทุกวัน        คุณครูสอนว่า “อย่าทำอย่างนี้ ๆ”     อ่านว่า      คุณครูสอนว่าอย่าทำเช่นนี้อย่าทำเช่นนี้

๑๒.  ..… เรียกว่าเครื่องหมายจุดไข่ปลา  ( จุด-ไข่-ปลา )
- ใช้ละข้อความที่ไม่จำเป็นหรือไม่ต้องการ  กล่าวถึง เพื่อแสดงว่า ต้องตัดตอนข้อความนั้นมาเพียงบางส่วน  โดยต้องใส่จุดอย่างน้อย ๓ จุด เช่น        ฝ่ายพญานกออกกับเต่าและเหยี่ยวก็พากันมาหาราชสีห์  ราชสีห์ก็สำแดงอานิสงส์...
-  ใช้ละข้อความในบทร้อยกรอง  ถ้าจะละข้อความตั้งแต่ ๑ บรรทัดขึ้นไป ให้ใช้  จุดไข่ปลายาวตลอดบรรทัด   เช่น        ถ้าแม้นทำสิ่งใดให้ตลอด   .......................................
-    ใช้ในแบบพิมพ์ต่างๆ ซึ่งเว้นช่องว่างไว้กรอกข้อความ ความยาวของจุดไข่ปลา  ขึ้นอยู่กับความยาวของข้อความที่ต้องการ  เช่น        ชื่อ.......................................  นามสกุล................................................................        อายุ..................................  วัน  เดือน  ปีเกิด........................................................

๑๓.   /  เรียกว่าเครื่องหมายทับ   ( ทับ )
-   ใช้ขีดหลังจำนวน เพื่อแบ่งจำนวนย่อยออกจำนวนใหญ่  เช่น  ๕๓/๒๔๐๐
-   ใช้ขีดคั่นระหว่างตัวเลข  แสดงวัน เดือน ปี  เช่น  ๑๓ / ๖ / ๒๕๔๕
-   ใช้ขีดคั่นระหว่างเลขบอกลำดับที่กับเลขศักราช  เช่น  ที่ ศธ.๙/๒๕๔๕
-   ใช้ขีดคั่นระหว่างคำ  แทนคำว่า หรือ  หมายถึงอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น  ตำบล/แขวง  อำเภอ/เขต
-   ใช้ขีดคั่นระหว่างคำ  มีความหมายว่า ต่อ  เช่น  กิโลเมตร/ชั่วโมง
-   ใช้ขีดคั่นระหว่าง รหัส ทั้งที่เป็นตัวเลขและตัวอักษร  เช่น  ทะเบียนเลขที่ ๑๖๖/กษ/๕๒
๑๔.   =   เรียกว่าเครื่องหมายเสมอภาค  (สะ - เหมอ - พาก )
-   ใช้เขียนคั่นข้อความ เพื่อแสดงว่าทั้งสองข้างเท่ากัน เช่น         ๕ + ๕    =  ๑๐                                                                                                                           ๒๐         =    ๕ × ๔
๑๕.   ,  เรียกว่าเครื่องหมายจุลภาค   ( จุน - ละ - พาก )
-  ใช้เขียนคั่นตัวเลขตั้งแต่  ๓ หลักขึ้นไป เช่น ๑,๑๐๕ หรือ  ๒,๓๔๕,๖๐๐

สวัสดี

จะได้กับบ้านปานใด๋แฮ่งอยากกับ
อยากเมือบ้านแท้เด
คึดฮอดบ้านหลายเด
คึดฮอดพ่อฮอดแม่
ฮักบ้านเฮาหลายเด